آيه زكات

آیه 60 سوره توبه/9 آیه زکات نامیده شده است. در این آیه موارد مصرف زكات بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، در راه خدا و در راه ماندگان برخى آن را «آیه صدقه» یا «آیه صدقات» نیز نامیده‌اند

«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ»

صدقات برای فقیران است و مسکینان و کارگزاران جمع آوری آن و نیز برای، به دست آوردن دل مخالفان و آزاد کردن بندگان و قرضداران و انفاق در راه خدا و مسافران نیازمند و آن فریضه ای است از جانب خدا و خدا دانا وحکیم است

[9–60] (مشاهده آیه در سوره)

ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌كردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مى‌كند.

پانویس

منابع

• علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص385.

منابع برای مطالعه بیشتر

• سایت راز ماندگاری، زکات.